Degenen die verfente gebruikers van het chatprogramma MSN messenger zijn hebben vast en zeker al enige malen van bekenden uit hun kontaktlijstje rare links gekregen met teksten in de trant van: omg jij naakt ? gevolgd door een link: http://www.msn-girls-contacts.com/contact.php?email=xxx waar email dan je eigen msn emailadres is. Zodra je deze link aanklikt wordt je ook geïnfecteerd met het virus en verstuurt het virus deze link door aan al je msn kontakten.
Iedere keer wanneer ik weer eens zo'n link krijg van 1 van mijn kontaktpersonen stuur ik ze meteen een berichtje dat ze een msnvirus hebben, omdat deze personen dat zelf vaak niet eens weten.
Vanavond heb ik een beetje rondgezocht naar de oplossing om dit virus te verwijderen nadat weer één van mijn kontaktpersonen een virus had. De mogelijke oplossing heb ik gevonden bij Makiek.nl. De volgende link beschrijft de mogelijke oplossong: http://www.makiek.nl/msn7.php
vrijdag 21 december 2007
woensdag 19 december 2007
Druk druk druk...
Nog 4 dagen en dan vertrekken we naar Nederland om daar kerst met mijn familie te vieren.
Zoals iedere keer wanneer we naar Nederland gaan hebben we weer véél te lang gewacht met de voorbereidingen en moet alles op het laatste moment.
Waar ik het meeste tegenop zag van alle voorbereidingen is het kopen van kerstkadootjes. Sinds de adventsperiode begonnen is, is het ieder weekend een gekkenhuis in de winkelgebieden van Berlijn. Dat was dus iets wat we voor 's a vonds geplanned hadden, maar dan niet voor de laatste week voor kerst omdat er dan ook 's avonds geen doorkomen meer is in de winkelgebieden. Natúúrlijk is het er de afgelopen week niet van gekomen, dus had ik geplanned om gisteren te gaan. Aangezien de Chef en zijn vrouw zouden komen (mijn schoonouders dus eigenlijk, maar als het om de firma gaat de Chef en zijn vrouw :p) om een middag te werken op kantoor, had ik besloten om kerstinkopen te gaan doen. Ik had geen zin in dat drukke gedoe; het is veel te klein bij ons, huishoudelijke klussen doen gaat dan niet, dus dan kan ik beter de tijd die ik anders zou verliezen nuttig besteden en dan de volgende dag de laatse huishoudelijke klussen voor vertrek doen. Bovendien komt er vaak veel blablabla, vaak erg gezellig, maar gisteren had ik daar geen zin in.
Uiteindelijk heb ik eerst nog gezellig koffie geleut met mijn schoonmoeder en ben ik om 13:00u. met de fiets richting stad gegaan. Het was héérlijk rustig overal en tot mijn verbazing had ik al heel snel wat gevonden voor mijn vader (altijd het grootste probleem als het om kadootjes gaat). Voor mijn moeder en zus was het absoluut geen probleem om wat te vinden, en ook voor mijn schoonouders had ik snel wat gevonden.
Uiteindelijk ben ik in maar 2 winkels geweest om voor iedereen wat voor kerst te kopen en toen het rond 16:30u. enorm druk begon te worden was ik klaar en kon ik naar huis.Ik had het niet verwacht zó snel klaar te zijn én voor iedereen gelijk wat te vinden.
Maar ik was ook meteen "fix und fertig", oftewel ik ben om half 9 naar bed gegaan en heb lekker uitgeslapen tot 11 uur vanochtend :p
Vandaag nog "even" de badkamer poetsen en helpen met de voorbereidingen van kantoor zodat alles wat belangrijk is klaar is en we rustig kunnen vertrekken. En de resterende dagen nog wat kleine klusjes zoals bijvoorbeeld de knopen opnieuw aannaaien aan mijn mantel aangezien daar sinds een week of 6 een knoop ontbreekt. Anders klagen mijn ouders dat ik er als een zwerver bijloop ;-) Misschien ook nog snel de mantel laten stomen :p
Aankomende zaterdag gaan we naar mijn schoonouders om daar kerst te vieren
Zoals iedere keer wanneer we naar Nederland gaan hebben we weer véél te lang gewacht met de voorbereidingen en moet alles op het laatste moment.
Waar ik het meeste tegenop zag van alle voorbereidingen is het kopen van kerstkadootjes. Sinds de adventsperiode begonnen is, is het ieder weekend een gekkenhuis in de winkelgebieden van Berlijn. Dat was dus iets wat we voor 's a vonds geplanned hadden, maar dan niet voor de laatste week voor kerst omdat er dan ook 's avonds geen doorkomen meer is in de winkelgebieden. Natúúrlijk is het er de afgelopen week niet van gekomen, dus had ik geplanned om gisteren te gaan. Aangezien de Chef en zijn vrouw zouden komen (mijn schoonouders dus eigenlijk, maar als het om de firma gaat de Chef en zijn vrouw :p) om een middag te werken op kantoor, had ik besloten om kerstinkopen te gaan doen. Ik had geen zin in dat drukke gedoe; het is veel te klein bij ons, huishoudelijke klussen doen gaat dan niet, dus dan kan ik beter de tijd die ik anders zou verliezen nuttig besteden en dan de volgende dag de laatse huishoudelijke klussen voor vertrek doen. Bovendien komt er vaak veel blablabla, vaak erg gezellig, maar gisteren had ik daar geen zin in.
Uiteindelijk heb ik eerst nog gezellig koffie geleut met mijn schoonmoeder en ben ik om 13:00u. met de fiets richting stad gegaan. Het was héérlijk rustig overal en tot mijn verbazing had ik al heel snel wat gevonden voor mijn vader (altijd het grootste probleem als het om kadootjes gaat). Voor mijn moeder en zus was het absoluut geen probleem om wat te vinden, en ook voor mijn schoonouders had ik snel wat gevonden.
Uiteindelijk ben ik in maar 2 winkels geweest om voor iedereen wat voor kerst te kopen en toen het rond 16:30u. enorm druk begon te worden was ik klaar en kon ik naar huis.Ik had het niet verwacht zó snel klaar te zijn én voor iedereen gelijk wat te vinden.
Maar ik was ook meteen "fix und fertig", oftewel ik ben om half 9 naar bed gegaan en heb lekker uitgeslapen tot 11 uur vanochtend :p
Vandaag nog "even" de badkamer poetsen en helpen met de voorbereidingen van kantoor zodat alles wat belangrijk is klaar is en we rustig kunnen vertrekken. En de resterende dagen nog wat kleine klusjes zoals bijvoorbeeld de knopen opnieuw aannaaien aan mijn mantel aangezien daar sinds een week of 6 een knoop ontbreekt. Anders klagen mijn ouders dat ik er als een zwerver bijloop ;-) Misschien ook nog snel de mantel laten stomen :p
Aankomende zaterdag gaan we naar mijn schoonouders om daar kerst te vieren
maandag 17 december 2007
De broodbakmachine
Vóórdat ik vanuit Nerderland naar Berlijn verhuisde, had ik er al één; een boodbakmachine. Helaas had ik besloten om deze wegens te weinig ruimte in het appartement in Berlijn niet mee te nemen. Bovendien was de anti-aanbaklaag van de kneedhaken al flink beschadigd en was het iedere keer een crisis om die haken uit het brood te krijgen. Dus écht spijtig vond ik het niet om de machine achter te laten.
Maar toch... ik heb vele lekkere broden met die machine gebakken. Bijvoorbeeld lekker meergranenbrood met honing en studentenhaverof een brood met italiaanse kruiden, knoflook en olijven...
Met die machine had ik op ieder gewenst moment vers brood; en veel goedkoper dan vers brood van de bakker. Bovendien kun je alles wat lekker is in een brood verwerken, de bakker doet dat nietvoor je. En veel werk om met een broodmachine brood te bakken is het helemaal niet. Heel eenvoudig de ingrediënten in de bakvorm, op het piepsignaal eventueel nog ingrediënten zoals noten en rozijnen toevoegen, de machine doet de rest.
Toen we afgelopen vrijdag nog even snel voor sluitingstijd naar Aldi gingen om voor het weekend de boodschappen te doen, zag ik hem staan... Een broodbakmachine... Metéén kwamen de herinneringen weer boven aan het brood wat ik in Nederland vaak bakte en ik was gelijk verkocht. Inpakken en wegwezen!
Bij Reichelt nog meel gekocht. lekker meergranen meel om een meergranen-noten-rozijnenbrood te bakken en roggemeel voor een lekker grof en donker brood. Thuis natuurlijk metéén aan de bak gegaan.
Het eerste brood moest een roggebrood worden. Tijdens het bakproces af en toe gekeken; het deeg was wel érg droog... hmm... dacht dat ik in Nederland destijds meer water gebruikte, maar ja volgens de gebruiksaanwijzing moest er niet veel water in. Hmmmm.. het deeg blijft in 1 hoek zitten en komt niet meer los, dat ken ik niet van mijn andere machine.. Toch maar even de klep open en het deeg lospielen met een houten spatel, zal wel goed komen, heb alles "volgens het boekje" gedaan. Nouja, maar kijken...
na 3 uur en 30 minuten was het brood klaar. Nouja, brood... Het deeg zat nog altijd in 1 hoek en is niet hoog gekomen. Het was 1 keiharde klomp waar niets mee te beginnen was, de klomp is direkt in de vuilnisbak beland. Hoe kan dat toch??? Geen idee... Met mijn andere machine heb ik nooit problemen gehad. Misschien toch te weinig water?
Nóg maar een keer en nu met méér water. Nu bleef het deeg tenminste niet in 1 hoek zitten en het zag er tenminste net zo uit als in mijn oude machine. Maar na 3 uur en 30 minuten was het resultaat niet wat het zijn moest. Het deeg was wéér niet hooggekomen. Géén idee waarom niet. Gist was niet te oud, ik had netjes warm water genomen, deze keer ook éérst het water en zout in de vorm gedaan en dan pas het meel en de gist.
Na een tijdje bladeren in de gebruiksaanwijzing stond ergens tussen de tips een klein regeltje over roggemeel. Omdat roggelmeel geen gluten bevat, komt het niet omhoog en moet je altijd zorgen dat 30% van het totale meelgewicht een witte meelsoort is.
Man was ik opgelucht, de broodbakmachine is in orde, het lag aan het meel. Op de verpakking van het meel was trouwens niet terug te vinden dat het meel van zichzelf niet rijst en dat je een witte meelsoort moet meemixen.
De volgende dag heb ik met veel succes een meergranenbrood gebakken. De machine functioneert super, ik ben tot nu toe erg tevreden.
NU alleen nog een winkel vinden waar meer soorten meel verkocht worden als dat wat Reichelt (duur voor weinig) verkoopt, of de Chef zo gek krijgen dat hij met ons naar de Metro rijdt zodat we daar verschillende soorten meel kunnen kopen. Ik denk dat ze daar ook de meelsoorten hebben die de Makro ook verkoopt.
Maar toch... ik heb vele lekkere broden met die machine gebakken. Bijvoorbeeld lekker meergranenbrood met honing en studentenhaverof een brood met italiaanse kruiden, knoflook en olijven...
Met die machine had ik op ieder gewenst moment vers brood; en veel goedkoper dan vers brood van de bakker. Bovendien kun je alles wat lekker is in een brood verwerken, de bakker doet dat nietvoor je. En veel werk om met een broodmachine brood te bakken is het helemaal niet. Heel eenvoudig de ingrediënten in de bakvorm, op het piepsignaal eventueel nog ingrediënten zoals noten en rozijnen toevoegen, de machine doet de rest.
Toen we afgelopen vrijdag nog even snel voor sluitingstijd naar Aldi gingen om voor het weekend de boodschappen te doen, zag ik hem staan... Een broodbakmachine... Metéén kwamen de herinneringen weer boven aan het brood wat ik in Nederland vaak bakte en ik was gelijk verkocht. Inpakken en wegwezen!
Bij Reichelt nog meel gekocht. lekker meergranen meel om een meergranen-noten-rozijnenbrood te bakken en roggemeel voor een lekker grof en donker brood. Thuis natuurlijk metéén aan de bak gegaan.
Het eerste brood moest een roggebrood worden. Tijdens het bakproces af en toe gekeken; het deeg was wel érg droog... hmm... dacht dat ik in Nederland destijds meer water gebruikte, maar ja volgens de gebruiksaanwijzing moest er niet veel water in. Hmmmm.. het deeg blijft in 1 hoek zitten en komt niet meer los, dat ken ik niet van mijn andere machine.. Toch maar even de klep open en het deeg lospielen met een houten spatel, zal wel goed komen, heb alles "volgens het boekje" gedaan. Nouja, maar kijken...
na 3 uur en 30 minuten was het brood klaar. Nouja, brood... Het deeg zat nog altijd in 1 hoek en is niet hoog gekomen. Het was 1 keiharde klomp waar niets mee te beginnen was, de klomp is direkt in de vuilnisbak beland. Hoe kan dat toch??? Geen idee... Met mijn andere machine heb ik nooit problemen gehad. Misschien toch te weinig water?
Nóg maar een keer en nu met méér water. Nu bleef het deeg tenminste niet in 1 hoek zitten en het zag er tenminste net zo uit als in mijn oude machine. Maar na 3 uur en 30 minuten was het resultaat niet wat het zijn moest. Het deeg was wéér niet hooggekomen. Géén idee waarom niet. Gist was niet te oud, ik had netjes warm water genomen, deze keer ook éérst het water en zout in de vorm gedaan en dan pas het meel en de gist.
Na een tijdje bladeren in de gebruiksaanwijzing stond ergens tussen de tips een klein regeltje over roggemeel. Omdat roggelmeel geen gluten bevat, komt het niet omhoog en moet je altijd zorgen dat 30% van het totale meelgewicht een witte meelsoort is.
Man was ik opgelucht, de broodbakmachine is in orde, het lag aan het meel. Op de verpakking van het meel was trouwens niet terug te vinden dat het meel van zichzelf niet rijst en dat je een witte meelsoort moet meemixen.
De volgende dag heb ik met veel succes een meergranenbrood gebakken. De machine functioneert super, ik ben tot nu toe erg tevreden.
NU alleen nog een winkel vinden waar meer soorten meel verkocht worden als dat wat Reichelt (duur voor weinig) verkoopt, of de Chef zo gek krijgen dat hij met ons naar de Metro rijdt zodat we daar verschillende soorten meel kunnen kopen. Ik denk dat ze daar ook de meelsoorten hebben die de Makro ook verkoopt.
zaterdag 15 december 2007
Hollands koken met de Ludolfs
Sinds een maand of 6 zijn Fresh en ik fan van Die Ludolfs, 4 Brüder auf'm Schrottplatz, een real life soap die iedere woensdag en vrijdag bij de zender DMAX te zien is.
De Ludolfs zijn 4 broers die een autokerkhof runnen met een eigen, bijna kinderlijke kijk op het leven en hun ideeën en "filisofiën" graag delen met de rest van de wereld.
De hoofdrolspelers uit de serie zijn de 4 broers Peter, Manfred, Uwe en (Horst-)Günter Ludolf die sinds 30 jaar samen met hun vader (die niet meer leeft) naar eigen aangave tussen de 2,5 - en 5 miljoen autoonderdelen verzameld hebben. Deze onderdelen worden volgens een zelfbedacht systeem opgeslagen in het magazijn; volgens het "hopen principe". Alleen Peter weet nadat hij de onderdelen op de naar soort gegroepeerde hopen heeft "opgeruimd" welk onderdeel zich waar in het magazijn bevindt. Daarom is het Peters taak om de onderdelen die de klanten aan de huisdeur of per telefoon bestellen uit het magazijn te halen. Günter bedient de klanten per telefoon en aan de huisdeur, en geeft vragen over de onderdelen alleen door aan Peter.
Manni en Uwe zijn verantwoordelijk voor het afhalen en "uitslachten" (strippen) van de auto's.
De serie kenmerkt zich door de verschillende karakters van de 4 broers en de ongewone sterke liefde van de broers voor het werk op de schroothoop. De ongetrouwde Peter woont samen met de kinderlijke en speelse Manni in het voormalige huis van de ouders op het terrein van de schroothoop. Alleen "Casanova" Uwe leidt een burgerlijk bestaan met zijn vrouw Karin en 3 ondertussen volwassen kinderen. Günter kwam in een levenscrisis terecht nadat zijn vrouw hem had verlaten. Sindsdien spreekt hij weinig , rijdt geen auto meer, rookt veel en tijdens het werk voedt hij zich uitsluitend met koffie en vitaminepillen.
Iedere aflevering heeft een thema wat vaak draait om één van de vele auto´s die binnenkomen bij de "Autoverwertung". Zo worden vaak een aantal van de auto's vóórdat ze gestript worden eerst "gepimpt" om dan vervolgens à la Ludolf te worden getest op de "testbaan", bijvoorbeeld de Hockenheimring.
Vaak kookt Peter, die de kok van het stel is, een maaltijd in stijl van het thema. Peter is een gepassioneerde kok met zijn eigen stijl en eigen ideeën over koken.
Hier een filmpje waarin Peter Hollands kookt omdat in deze aflevering een oude DAF is binnengekomen en daarom de aflevering in het teken staat van de DAF.
De Ludolfs zijn 4 broers die een autokerkhof runnen met een eigen, bijna kinderlijke kijk op het leven en hun ideeën en "filisofiën" graag delen met de rest van de wereld.
De hoofdrolspelers uit de serie zijn de 4 broers Peter, Manfred, Uwe en (Horst-)Günter Ludolf die sinds 30 jaar samen met hun vader (die niet meer leeft) naar eigen aangave tussen de 2,5 - en 5 miljoen autoonderdelen verzameld hebben. Deze onderdelen worden volgens een zelfbedacht systeem opgeslagen in het magazijn; volgens het "hopen principe". Alleen Peter weet nadat hij de onderdelen op de naar soort gegroepeerde hopen heeft "opgeruimd" welk onderdeel zich waar in het magazijn bevindt. Daarom is het Peters taak om de onderdelen die de klanten aan de huisdeur of per telefoon bestellen uit het magazijn te halen. Günter bedient de klanten per telefoon en aan de huisdeur, en geeft vragen over de onderdelen alleen door aan Peter.
Manni en Uwe zijn verantwoordelijk voor het afhalen en "uitslachten" (strippen) van de auto's.
De serie kenmerkt zich door de verschillende karakters van de 4 broers en de ongewone sterke liefde van de broers voor het werk op de schroothoop. De ongetrouwde Peter woont samen met de kinderlijke en speelse Manni in het voormalige huis van de ouders op het terrein van de schroothoop. Alleen "Casanova" Uwe leidt een burgerlijk bestaan met zijn vrouw Karin en 3 ondertussen volwassen kinderen. Günter kwam in een levenscrisis terecht nadat zijn vrouw hem had verlaten. Sindsdien spreekt hij weinig , rijdt geen auto meer, rookt veel en tijdens het werk voedt hij zich uitsluitend met koffie en vitaminepillen.
Iedere aflevering heeft een thema wat vaak draait om één van de vele auto´s die binnenkomen bij de "Autoverwertung". Zo worden vaak een aantal van de auto's vóórdat ze gestript worden eerst "gepimpt" om dan vervolgens à la Ludolf te worden getest op de "testbaan", bijvoorbeeld de Hockenheimring.
Vaak kookt Peter, die de kok van het stel is, een maaltijd in stijl van het thema. Peter is een gepassioneerde kok met zijn eigen stijl en eigen ideeën over koken.
Hier een filmpje waarin Peter Hollands kookt omdat in deze aflevering een oude DAF is binnengekomen en daarom de aflevering in het teken staat van de DAF.
[kml_flashembed movie="http://www.youtube.com/v/ea1siKjmCLc" width="400" height="325" wmode="transparent" /]maandag 10 december 2007
Nederlandse kerst
Na 2 jaar kerst in Duitsland te hebben gevierd gaan we dit jaar naar Nederland om kerst te vieren :D
Omdat ik vorig jaar tijdens de feestdagen in december het echt even had gehad met alles en iedereen en me niet in feeststemming voelde omdat ik voor het eerst echt heimwee had, heimwee vooral naar mijn ouders en zus, heeft Fresh me beloofd dat we in 2007 kerst in Nederland vieren :)
Ik heb ruim van tevoren mijn ouders en zus laten weten dat we dit jaar naar Nederland komen met de kerst (inclusief hond), zodat ze er allemaal rekening mee kunnen houden en we allemaal samen zijn met kerst. Eind oktober heb ik uiteindelijk de treintickets geboekt. Jammer genoeg was het niet meer mogelijk om goedkope tickets te boeken, en als we de hond niet bij ons zouden hebben was ik liever voor 30 Euro meer met het vliegtuig gegaan. Maar ja, belangrijk is dat we tickets hebbenen op 23 december vertekken voor Nederlandse kerst :)
Nu alleen nog een muilkorf voor de hond scoren aangezien in Duitsland eigenlijk muilkorfplicht is voor middelgrote en grote honden en deze in de trein verplicht zijn (!!!)...
Iemand enig idee wat we voor mijn vader kunnen kopen??
Omdat ik vorig jaar tijdens de feestdagen in december het echt even had gehad met alles en iedereen en me niet in feeststemming voelde omdat ik voor het eerst echt heimwee had, heimwee vooral naar mijn ouders en zus, heeft Fresh me beloofd dat we in 2007 kerst in Nederland vieren :)
Ik heb ruim van tevoren mijn ouders en zus laten weten dat we dit jaar naar Nederland komen met de kerst (inclusief hond), zodat ze er allemaal rekening mee kunnen houden en we allemaal samen zijn met kerst. Eind oktober heb ik uiteindelijk de treintickets geboekt. Jammer genoeg was het niet meer mogelijk om goedkope tickets te boeken, en als we de hond niet bij ons zouden hebben was ik liever voor 30 Euro meer met het vliegtuig gegaan. Maar ja, belangrijk is dat we tickets hebbenen op 23 december vertekken voor Nederlandse kerst :)
Nu alleen nog een muilkorf voor de hond scoren aangezien in Duitsland eigenlijk muilkorfplicht is voor middelgrote en grote honden en deze in de trein verplicht zijn (!!!)...
Iemand enig idee wat we voor mijn vader kunnen kopen??
zondag 9 december 2007
Wéér een update
ies when you're having fun, maar óók als je werkt, anderen helpt en gewoon veel te doen hebt. Ja, ik heb de laatse tijd echt veel te doen gehad, en nee, dit keer was het niet in Second Life.
We hebben veel te doen gehad in de firma, er waren veel rekeningen die geschreven moeten worden en voor werken voor de jaarafsluiting. Daarnaast heb ik ook nog het een en ander voor mijn werk gedaan; voor de website van het bedrijfje waar ik voor werk. Ik ben inmiddels verantwoordelijk voor de Nederlandse inhoud van de website, en het is de bedoeling dat er van de belangrijkste bezienswaardigheden in Berlijn omschrijvingen à la reisgids komen. Ik heb dus overal informatie gezocht en veel vertaald naar het Nederlands.
Daarnaast hou ik me ook nog bezig met de opzet van een nieuwe website voor mijn werkgever, een website in een goed cms systeem, waarschijnlijk Joomla!, omdat het systeem wat nu wordt gebruikt niet voldoet aan de eisen van tegenwoordig. Het is een systeem wat een aantal jaar geleden speciaal voor mijn werkgever geschreven is, maar wat nooit afgemaakt werd.
Met Joomla! heb ik al best wat ervaring omdat mijn allereerste website, Liekie.com 2 jaar op Joomla! heeft gedraaid. De website voor mijn werkgever wordt wat ingewikkelder, omdat daar natuurlijk hoge eisen aan gesteld worden.
Verder heb ik de afgelopen tijd mijn andere website Liekie.com gemigreerd van Joomla! naar Wordpress omdat die website ook een blog is, en Joomla! helaas (nog steeds) niet voldoet aan de eisen van een goed blogsysteem. Het heeft nogal wat tijd gekost, omdat ik ook bij Liekie.com iedere post in de database moest bewerken, net zoals vorig jaar bij deze website. Vervolgens moest ik op zoek naar een passend thema, wat ik uiteindelijk compleet bewerkt heb door alle afbeeldingen die zijn gebruikt voor het thema te veranderen.
Toen ik eindelijk dacht klaar te zijn kwam ik op het idee om Phoeni, een vriendin die ik uit Second Life ken, te helpen met haar website omdat die was gehackt in juni. Haar vriend heeft ooit eens haar website gemaakt voor haar en geupload. Door omstandigheden (haar vriend woont en werkt sinds 2 jaar op Cyprus) heeft hij de tijd niet om een nieuwe site te uploaden, aangezien de andere site volgens hem verdwenen was en de website van de hacker zichtbaar was. Daarom heeft een andere vriendin van Phoeni een website "inelkaar geflanst" en die op cd gebrand en aan haar gegeven. Helaas heeft Phoeni de ballen verstand dus had ik aangeboden dat even snel te uploaden naar haar server. Toen ik op de server was ingelogged zag ik echter dat de complete Mambo installatie nog op de server stond, en nadat ik een paar bestanden naar mijn pc had gedownload zag ik dat alleen de index.php veranderd was. Dus als ik die zou vervangen voor de originele (is altijd een standaard bestand in Mambo, Mambo is overigens de voorganger van Joomla!) dan was de website weer intakt en moestn ik alleen Mambo upgraden naar de meest recente versie.
Zo gezegd, zo gedaan, alleen duurde het zo gedaan in totaal 4 dagen :s Ik moest eerst uit zoien te vinden welke versie van Mambo geïnstalleerd was en dan moest ik kijken hoe ik zonder problemen ook de fotogalerij die meegeïnstalleerd was kon upgraden aangezien daar het veiligheidslek zat. Na 4 dagen testen op mijn testserver is het uiteindelijk gelukt, de website is weer online en iedereen is gelukkig...
Omdat ik toch bezig was met websites heb ik ook meteen de versie van Wordpress van deze website geupgrade, een sitemap toegevoegd (om nóg beter door Google te worden gevonden en hoger in de rankings te komen), en een nieuw thema geïnstalleerd. Het thema is nu nog engelstalig, maar ik zal het in de loop van de tijd naar het Nederlands vertalen en misschien komen er nog functionaliteiten bij.
Begin november hebben Fresh en ik bezoek gehad van Jenny, een vriendin uit Second Life en haar man Jörg. Ze zijn helemaal uit Cuxhafen gekomen met de auto en zijn 3 dagen in Berlijn gebleven. We hadden voor een vriendenprijs een kamer kunnen regelen bij Cerell, een goede vriend van Fresh. Jenny (in Second Life heet ze Cordy) had problemen met haar pc. Dat ding is pas 2 jaar oud en bijna niets ging nog. In deze 2 jaar heeft ze nog nóóit de pc geformatteerd en opnieuw geïnstalleerd omdat ze geen idee had hoe dat gaat. Omdat ze geen cd's meer bij de pc had konden we haar ook niet per telefoon door het formatteren en opnieuw installeren heenpraten, dus hadden we voorgesteld dat ze pc zou opsturen naar ons. Toen heeft ze zichzelf en haar man ook meteen maar meegestuurd :D We hebben 3 hele leuke dagen gehad; Jenny en Jörg zijn hele lieve en "lockere" mensen, er waren geen onaangename momenten of stiltes.
De tweede dag dat ze bij ons waren is er nóg een vriend uit Second Life op bezoek gekomen. Bananenbieger, oftewel Karsten in het normale leven, woont óók in Berlijn en wilde niet de kans missen om ook Jenny te ontmoeten aangezien ze "in de buurt was". Ook Karsten is een aardige man, wel een beetje vreemd, opent zich niet zo snel, maar met een vriendelijke en lieve uitstraling.
Afgelopen Vorige week zaterdag hebben we karsten een tegenbezoek gebracht in Berlin Hermersdorf. Dat is echt aan de rand van Berlijn en precies op de grens met het oostelijk deel van Berlijn.
We hebben gezien hoe een vrijgezel van einde 30 woont die pas sinds 1 jaar bij zij ouders weg is... Ook hebben we vegetarische schnitzel gegeten (van wie... ken je dat merk Anika?), patat uit de oven van McCain en ons vervolgens volgestouwd met door Karstens moeder zelfgebakken "Streuselkuchen". We waren vooraf bang dat we onderweg naar huis noch een halve kip bij de turk op de hoek moesten kopen, maar dat was niet nodig door de "Kuchen". Karsten had namelijk bij zijn bezoek aan ons verteld had dat ie vegetarisch is, altijd bij de reformwinkel boodschappen doet. Met koken let hij altijd op zout en vet, hij eet geen uien en knoflook omdat hij dat niet verdraagt..
Hij had bij ons ook gegeten; ik had pasta bolognese geplanned, en had aangeboden om dan voor hem saus zonder vlees te maken, toen wist ik nog niet dat hij geen uien en knoflook verdraagt. Dat sloeg ie af, hij zei dat ie ook graag zo gekookte pasta zonder wat eet, zelfs zonder kaas :s
Aan het eind van ons bezoek heeft Karsten nog een aantal foto´s gemaakt.
We hebben veel te doen gehad in de firma, er waren veel rekeningen die geschreven moeten worden en voor werken voor de jaarafsluiting. Daarnaast heb ik ook nog het een en ander voor mijn werk gedaan; voor de website van het bedrijfje waar ik voor werk. Ik ben inmiddels verantwoordelijk voor de Nederlandse inhoud van de website, en het is de bedoeling dat er van de belangrijkste bezienswaardigheden in Berlijn omschrijvingen à la reisgids komen. Ik heb dus overal informatie gezocht en veel vertaald naar het Nederlands.
Daarnaast hou ik me ook nog bezig met de opzet van een nieuwe website voor mijn werkgever, een website in een goed cms systeem, waarschijnlijk Joomla!, omdat het systeem wat nu wordt gebruikt niet voldoet aan de eisen van tegenwoordig. Het is een systeem wat een aantal jaar geleden speciaal voor mijn werkgever geschreven is, maar wat nooit afgemaakt werd.
Met Joomla! heb ik al best wat ervaring omdat mijn allereerste website, Liekie.com 2 jaar op Joomla! heeft gedraaid. De website voor mijn werkgever wordt wat ingewikkelder, omdat daar natuurlijk hoge eisen aan gesteld worden.
Verder heb ik de afgelopen tijd mijn andere website Liekie.com gemigreerd van Joomla! naar Wordpress omdat die website ook een blog is, en Joomla! helaas (nog steeds) niet voldoet aan de eisen van een goed blogsysteem. Het heeft nogal wat tijd gekost, omdat ik ook bij Liekie.com iedere post in de database moest bewerken, net zoals vorig jaar bij deze website. Vervolgens moest ik op zoek naar een passend thema, wat ik uiteindelijk compleet bewerkt heb door alle afbeeldingen die zijn gebruikt voor het thema te veranderen.
Toen ik eindelijk dacht klaar te zijn kwam ik op het idee om Phoeni, een vriendin die ik uit Second Life ken, te helpen met haar website omdat die was gehackt in juni. Haar vriend heeft ooit eens haar website gemaakt voor haar en geupload. Door omstandigheden (haar vriend woont en werkt sinds 2 jaar op Cyprus) heeft hij de tijd niet om een nieuwe site te uploaden, aangezien de andere site volgens hem verdwenen was en de website van de hacker zichtbaar was. Daarom heeft een andere vriendin van Phoeni een website "inelkaar geflanst" en die op cd gebrand en aan haar gegeven. Helaas heeft Phoeni de ballen verstand dus had ik aangeboden dat even snel te uploaden naar haar server. Toen ik op de server was ingelogged zag ik echter dat de complete Mambo installatie nog op de server stond, en nadat ik een paar bestanden naar mijn pc had gedownload zag ik dat alleen de index.php veranderd was. Dus als ik die zou vervangen voor de originele (is altijd een standaard bestand in Mambo, Mambo is overigens de voorganger van Joomla!) dan was de website weer intakt en moestn ik alleen Mambo upgraden naar de meest recente versie.
Zo gezegd, zo gedaan, alleen duurde het zo gedaan in totaal 4 dagen :s Ik moest eerst uit zoien te vinden welke versie van Mambo geïnstalleerd was en dan moest ik kijken hoe ik zonder problemen ook de fotogalerij die meegeïnstalleerd was kon upgraden aangezien daar het veiligheidslek zat. Na 4 dagen testen op mijn testserver is het uiteindelijk gelukt, de website is weer online en iedereen is gelukkig...
Omdat ik toch bezig was met websites heb ik ook meteen de versie van Wordpress van deze website geupgrade, een sitemap toegevoegd (om nóg beter door Google te worden gevonden en hoger in de rankings te komen), en een nieuw thema geïnstalleerd. Het thema is nu nog engelstalig, maar ik zal het in de loop van de tijd naar het Nederlands vertalen en misschien komen er nog functionaliteiten bij.
Begin november hebben Fresh en ik bezoek gehad van Jenny, een vriendin uit Second Life en haar man Jörg. Ze zijn helemaal uit Cuxhafen gekomen met de auto en zijn 3 dagen in Berlijn gebleven. We hadden voor een vriendenprijs een kamer kunnen regelen bij Cerell, een goede vriend van Fresh. Jenny (in Second Life heet ze Cordy) had problemen met haar pc. Dat ding is pas 2 jaar oud en bijna niets ging nog. In deze 2 jaar heeft ze nog nóóit de pc geformatteerd en opnieuw geïnstalleerd omdat ze geen idee had hoe dat gaat. Omdat ze geen cd's meer bij de pc had konden we haar ook niet per telefoon door het formatteren en opnieuw installeren heenpraten, dus hadden we voorgesteld dat ze pc zou opsturen naar ons. Toen heeft ze zichzelf en haar man ook meteen maar meegestuurd :D We hebben 3 hele leuke dagen gehad; Jenny en Jörg zijn hele lieve en "lockere" mensen, er waren geen onaangename momenten of stiltes.
De tweede dag dat ze bij ons waren is er nóg een vriend uit Second Life op bezoek gekomen. Bananenbieger, oftewel Karsten in het normale leven, woont óók in Berlijn en wilde niet de kans missen om ook Jenny te ontmoeten aangezien ze "in de buurt was". Ook Karsten is een aardige man, wel een beetje vreemd, opent zich niet zo snel, maar met een vriendelijke en lieve uitstraling.
Afgelopen Vorige week zaterdag hebben we karsten een tegenbezoek gebracht in Berlin Hermersdorf. Dat is echt aan de rand van Berlijn en precies op de grens met het oostelijk deel van Berlijn.
We hebben gezien hoe een vrijgezel van einde 30 woont die pas sinds 1 jaar bij zij ouders weg is... Ook hebben we vegetarische schnitzel gegeten (van wie... ken je dat merk Anika?), patat uit de oven van McCain en ons vervolgens volgestouwd met door Karstens moeder zelfgebakken "Streuselkuchen". We waren vooraf bang dat we onderweg naar huis noch een halve kip bij de turk op de hoek moesten kopen, maar dat was niet nodig door de "Kuchen". Karsten had namelijk bij zijn bezoek aan ons verteld had dat ie vegetarisch is, altijd bij de reformwinkel boodschappen doet. Met koken let hij altijd op zout en vet, hij eet geen uien en knoflook omdat hij dat niet verdraagt..
Hij had bij ons ook gegeten; ik had pasta bolognese geplanned, en had aangeboden om dan voor hem saus zonder vlees te maken, toen wist ik nog niet dat hij geen uien en knoflook verdraagt. Dat sloeg ie af, hij zei dat ie ook graag zo gekookte pasta zonder wat eet, zelfs zonder kaas :s
Aan het eind van ons bezoek heeft Karsten nog een aantal foto´s gemaakt.
Abonneren op:
Posts (Atom)