vrijdag 26 december 2008
maandag 22 december 2008
Grijze muis
Aaaaaah!!! Drie weken vóór mijn 33e verjaardag (zucht, ik wordt oud :( ) vind ik de eerste grijze haar!!! Liekie verandert langzaam maar zeker in een grijze muis.
woensdag 17 december 2008
HEMA in Berlijn
Op nu.nl las ik net een berichtje dat de HEMA een filiaal zal gaan openen in Parijs. Het assortiment zal dan wel worden aangepast aan de wensen van de Franse consument, maar op zich zal er geen nieuw assortiment komen volgens het berichtje.
HEMA verbreedt dus zijn horizon. Ik heb nu goede hoop dat ze misschien ook naar Berlijn komen :D
De HEMA rookworst zal trouwens niet in Parijs verkocht worden. Als ze naar Berlijn komen, en hier ook geen HEMA rookworsten gaan verkopen, lig ik er niet wakker van. Ik vind die zoooooooooooo vies!
HEMA verbreedt dus zijn horizon. Ik heb nu goede hoop dat ze misschien ook naar Berlijn komen :D
De HEMA rookworst zal trouwens niet in Parijs verkocht worden. Als ze naar Berlijn komen, en hier ook geen HEMA rookworsten gaan verkopen, lig ik er niet wakker van. Ik vind die zoooooooooooo vies!
zondag 14 december 2008
Het leed wat Arbeitsagentur heet
Sinds afgelopen zomer doe ik de boekings aanvragen voor de appartementen die mijn werkgever aan toeristen verhuurt. Hierdoor heb ik eindelijk mijn Mini Job op basis van 165,00 Euro kunnen inwisselen voor een vast contract. Hierdoor kon ik me eindelijk bij het Arbeitsagentur afmelden.
En wel net op tijd, omdat ik opeens weer werd bestookt met brieven waarin ik de opdracht kreeg om me verplicht voor te stellen bij bepaalde bedrijven in de hoop dat deze mij voor 40 uur in de week zouden aanstellen.
Ja doei! Ik wil best werken, maar 40 uur in de week in ploegendienst gaat nog steeds niet (hoe graag ik ook zou willen), omdat ik dat lichaamlijk en geestelijk gewoon niet aan kan. Ik had ook aangegeven bij mijn aanmelding dat ik niet meer als 26 uur per week kan werken wegens gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid. Dat is destijds allemaal braaf genoteerd, maar er is uiteindelijk nooit gevraagd naar documenten van arbeidsongeschiktheid of naar een "Gutachten" van een arts.
Ook kwam er een brief van mijn "Sachbearbeiter" of ik mij bij hem wilde melden om over mijn "zoektocht naar werk" te praten.
Eh.... zoektocht naar werk? Ik had me toch bij hem gemeld op het moment dat ik met mijn Mini Job had gevonden en was daardoor toch officieel niet meer als werkeloos geregistreerd? Hij had me zelf gezegd dat ik geen stress meer hoefde te verwachten, en dan dat! Nouja, maakt niet uit, ik had net mijn nieuwe volwaardige contract gekregen, dus ik moest me zo-wie-zo bij de Arbeitsagentur melden en een kopie van mijn nieuwe contract afgeven zodat ik me eindelijk kon afmelden.
Zo gezegd zo gedaan, ik ben de volgende dag met Fresh naar het Jobcenter in Wilmersdorf gegaan. En echt, dat is altijd weer een belevenis. Om 8 uur opent het Jobcenter, en aangezien de werkeloosheid in Berlijn nog steeds heel groot is, is het er altijd erg druk en moet je echt al vroeg voor de deur staan om als eerste een nummertje te mogen trekken. Ik moet altijd wel erg lachen als we daar aankomen, omdat het is alsof je in de rij staat voor kaarten van een U2 concert. Er staat altijd een man of 80 voor de deur te dringen. Als om 8 de deur door de beveiliging wordt geopend, is het zaak om je zo snel mogelijk naar binnen te dringen en de trap op te rennen richting nummertjes automaat. Als je een half uur later komt is de kans groot dat je gewoon 2 uur moet wachten voordat je aan de beurt bent.
Afijn, we waren vrij snel aan de beurt, en toen ik mijn contract afgaf, vroeg ik de medewerker die ons er woord stond of ik nog naar mijn "Sachbearbeiter" moest om mijn "zoektocht naar werk" te bespreken, zoals hij in zijn brief schreef. Voor de zekerheid belde de medewerker mijn "Sachbearbeiter" om dit na te vragen, en tot mijn opluchting was dit niet nodig. Achteraf bleek dus, dat deze bespreking over mijn "zoektocht naar werk" mijn "Eingliederungsvereinbarung" zou zijn, oftewel ze hadden voor mij te dwingen een contract te ondertekenen voor de beruchte "1 Euro Job"!
Voor degenen die dit niet kennen: de 1 Euro Job is een "Maßnahme" van de Arbeitsagentur ter bevordering van het vinden van werk. Je wordt verplicht iedere dag te gaan werken voor het lachwekkende bedrag van 1 Euro per uur, zeg maar een soort van reïntegratieplan, maar dan meer in de zin van werkelozen treiteren. Als deze Euro Job dan ook nog echt werk zou zijn of een opstap zou zijn naar echt werk... Ik vind het tellen van auto's, papiertjes prikken in het park of het poetsen van trappenhuizen niet echt een opstap naar werk.
Ineens begint het Jobcenter mensen met een Mini Job ook lastig te vallen met de "Eingliederungsvereinbarung". Voorheen lieten ze je met rust als je een Mini Job had, ookal is die op basis van 165,00 Euro, want je was officieel niet meer geregistreerd als werkeloos. Nu het slechter met de economie gaat, vallen ze ook ineens degenen met een Mini Job lastig. Ik was niet de enige met een Mini Job die een "Eingliederungsvereinbarung" ondertekenen moest. Alleen ik had het geluk dat mijn Mini Job me na een jaar een normaal contract opleverde; dat mijn werkgever mij meer geld kon betalen. Helaas zijn veel kleine werkgevers niet in staat een volledig loon te betalen. Hoewel ook veel werkgevers misbruik maken van de wet die het voor een "Hartz IV Empfänger" (iemand die in de bijstand zit) mogelijk maakt een klein inkomen naast de bijstand te verdienen. Ik heb gemerkt tijdens het zoeken naar werk, dat vele wergevers alleen op basis van Mini Jobs werken en dan ook nog verlangen dat je voor die 400 Euro bruto in de maand meer dan 20 uur in de week werkt.
Ik kan boeken vol schrijven over de misstanden en problemen met het Jobcenter/ Arbeitsagentur. Niet alleen ik had/ heb problemen, maar ook veel vrienden van ons. Mijn problemen zijn eigenlijk relatief klein, alhoewel ik door een wel hele groffe fout (nalatigheid) van een van de "Sachbearbeiter" een flinke som geld kan gaan terug betalen, maar dat is weer een heel ander verhaal. Probleem en feit is dat veel medewerkers van de Arbeitsagentur vaak geen flauw benul hebben van de precieze regels en wetten of van wetswijzigingen.
En wel net op tijd, omdat ik opeens weer werd bestookt met brieven waarin ik de opdracht kreeg om me verplicht voor te stellen bij bepaalde bedrijven in de hoop dat deze mij voor 40 uur in de week zouden aanstellen.
Ja doei! Ik wil best werken, maar 40 uur in de week in ploegendienst gaat nog steeds niet (hoe graag ik ook zou willen), omdat ik dat lichaamlijk en geestelijk gewoon niet aan kan. Ik had ook aangegeven bij mijn aanmelding dat ik niet meer als 26 uur per week kan werken wegens gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid. Dat is destijds allemaal braaf genoteerd, maar er is uiteindelijk nooit gevraagd naar documenten van arbeidsongeschiktheid of naar een "Gutachten" van een arts.
Ook kwam er een brief van mijn "Sachbearbeiter" of ik mij bij hem wilde melden om over mijn "zoektocht naar werk" te praten.
Eh.... zoektocht naar werk? Ik had me toch bij hem gemeld op het moment dat ik met mijn Mini Job had gevonden en was daardoor toch officieel niet meer als werkeloos geregistreerd? Hij had me zelf gezegd dat ik geen stress meer hoefde te verwachten, en dan dat! Nouja, maakt niet uit, ik had net mijn nieuwe volwaardige contract gekregen, dus ik moest me zo-wie-zo bij de Arbeitsagentur melden en een kopie van mijn nieuwe contract afgeven zodat ik me eindelijk kon afmelden.
Zo gezegd zo gedaan, ik ben de volgende dag met Fresh naar het Jobcenter in Wilmersdorf gegaan. En echt, dat is altijd weer een belevenis. Om 8 uur opent het Jobcenter, en aangezien de werkeloosheid in Berlijn nog steeds heel groot is, is het er altijd erg druk en moet je echt al vroeg voor de deur staan om als eerste een nummertje te mogen trekken. Ik moet altijd wel erg lachen als we daar aankomen, omdat het is alsof je in de rij staat voor kaarten van een U2 concert. Er staat altijd een man of 80 voor de deur te dringen. Als om 8 de deur door de beveiliging wordt geopend, is het zaak om je zo snel mogelijk naar binnen te dringen en de trap op te rennen richting nummertjes automaat. Als je een half uur later komt is de kans groot dat je gewoon 2 uur moet wachten voordat je aan de beurt bent.
Afijn, we waren vrij snel aan de beurt, en toen ik mijn contract afgaf, vroeg ik de medewerker die ons er woord stond of ik nog naar mijn "Sachbearbeiter" moest om mijn "zoektocht naar werk" te bespreken, zoals hij in zijn brief schreef. Voor de zekerheid belde de medewerker mijn "Sachbearbeiter" om dit na te vragen, en tot mijn opluchting was dit niet nodig. Achteraf bleek dus, dat deze bespreking over mijn "zoektocht naar werk" mijn "Eingliederungsvereinbarung" zou zijn, oftewel ze hadden voor mij te dwingen een contract te ondertekenen voor de beruchte "1 Euro Job"!
Voor degenen die dit niet kennen: de 1 Euro Job is een "Maßnahme" van de Arbeitsagentur ter bevordering van het vinden van werk. Je wordt verplicht iedere dag te gaan werken voor het lachwekkende bedrag van 1 Euro per uur, zeg maar een soort van reïntegratieplan, maar dan meer in de zin van werkelozen treiteren. Als deze Euro Job dan ook nog echt werk zou zijn of een opstap zou zijn naar echt werk... Ik vind het tellen van auto's, papiertjes prikken in het park of het poetsen van trappenhuizen niet echt een opstap naar werk.
Ineens begint het Jobcenter mensen met een Mini Job ook lastig te vallen met de "Eingliederungsvereinbarung". Voorheen lieten ze je met rust als je een Mini Job had, ookal is die op basis van 165,00 Euro, want je was officieel niet meer geregistreerd als werkeloos. Nu het slechter met de economie gaat, vallen ze ook ineens degenen met een Mini Job lastig. Ik was niet de enige met een Mini Job die een "Eingliederungsvereinbarung" ondertekenen moest. Alleen ik had het geluk dat mijn Mini Job me na een jaar een normaal contract opleverde; dat mijn werkgever mij meer geld kon betalen. Helaas zijn veel kleine werkgevers niet in staat een volledig loon te betalen. Hoewel ook veel werkgevers misbruik maken van de wet die het voor een "Hartz IV Empfänger" (iemand die in de bijstand zit) mogelijk maakt een klein inkomen naast de bijstand te verdienen. Ik heb gemerkt tijdens het zoeken naar werk, dat vele wergevers alleen op basis van Mini Jobs werken en dan ook nog verlangen dat je voor die 400 Euro bruto in de maand meer dan 20 uur in de week werkt.
Ik kan boeken vol schrijven over de misstanden en problemen met het Jobcenter/ Arbeitsagentur. Niet alleen ik had/ heb problemen, maar ook veel vrienden van ons. Mijn problemen zijn eigenlijk relatief klein, alhoewel ik door een wel hele groffe fout (nalatigheid) van een van de "Sachbearbeiter" een flinke som geld kan gaan terug betalen, maar dat is weer een heel ander verhaal. Probleem en feit is dat veel medewerkers van de Arbeitsagentur vaak geen flauw benul hebben van de precieze regels en wetten of van wetswijzigingen.
Abonneren op:
Posts (Atom)