Slaap zacht Bugs...

Afgelopen maandagochtend hebben we Bugs helaas moeten laten inslapen...
Zondagnacht vlak voodat we naar bed wilden gaan ontdekten we een open wond in zijn zij en we hadden het idee dat die veroorzaakt werd door het nieuwe antibioticum wat hij sinds een week kreeg.
Eten deed hij deze nacht niet, en toen we het licht uitdeden om te gaan slapen werd hij ineens enorm onrustig. Bugs wilde steeds gaan liggen, maar kon zijn draai niet vinden, dan sprong hij op, rende naar de andere kant van zijn kooi en probeerde daar te gaan liggen en sprong dan weer op. Het was duidelijk dat hij nu heel erg veel pijn had en het zag er werkelijk verschrikkelijk uit. Bugs moet de afgelopen 2 jaar vaker pijn hebben gehad vanwege de problemen met zijn gebit, maar dit heeft hij nooit laten merken tot deze nacht.
Na een half uur hielden we het niet meer uit, zijn opgestaan en hebben de kooi van Bugs weer op de grond gezet met de klap open. Ik heb een uur bij hem gezeten en geprobeerd hem heel voorzichtig een beetje over zijn neus te aaien en heel langzaam aan werd hij wat rustiger. Maar duidelijk aanwezig was Bugs niet meer.
Om half 9 's morgens zijn we met Bugs voor de allerlaatste keer naar de dierenarts gegaan die inderdaad bevestigde dat die open wond een reactie was op het antibioticum. Tot het laatste moment heeft Bugs nog gevochten, want het laatste stuk naar de dierenarts heeft hij alleen maar gesprongen in zijn mand. Ook tot de narcose zijn werk had gedaan heeft hij nog gevochten alhoewel hij heel snel in slaap was.
Het was zo raar om thuis te komen met dat mandje waar Bugs in lag, maar Bugs niet in zijn kooi te zetten. Bugs zou worden opgehaald door de moeder van Fresh die bugs in haar achtertuin zou begraven bij de andere dieren.
Gelukkig duurde het nog een tijdje voordat ze kwam zodat we genoeg tijd hadden om rustig afscheid te nemen van Bugs...

Week of horror

Zo hopelijk is nu éindelijk de rust weer enigszins teruggekeerd na een week én een weekend van horror.
Het begon afgelopen zondag een week terug. Ik ontdekte een enorme etterbult op de rechter kaak van Bugs. Deze kaak is zijn "slechte kant" omdat het bot poreus is doordat er een tand de kaak is ingegroeid. Door het proreuze bot kan de tand niet verwijderd worden omdat dan de hele kaak kapot gaat. Ik was meteen panisch omdat dit mogelijk zou kunnen betekenen dat Bugs eigenlijk geopereerd zou moeten worden, maar door het poreuze bot zou het geen zin hebben. Bovendien om eventueel hem weer door alle stress te laten gaan, narcose, etc. En hij is al zó oud (negen en een half), dat wilden we hem eigenlijk niet nóg eens aandoen. Het (chronische) niezen wordt ook steeds erger, iedere keer moeten we weer antibioticakuur halen bij de dierenarts wat maar voor korte tijd het niezen minder maakt. Bovendien worden de periodes tussen de bezoeken aan de dierenarts steeds kléiner. Na eens goed te kijken zag Bugs er ook weer slecht uit. Hij is altijd al mager geweest, nu was het nóg erger. Het is zó snel gegaan, in tijd van een paar dagen is die etterbult zichtbaar geworden en is hij zo afgevallen. Omdat hij altijd heeft gegeten is het nauwelijks te merken wanneer hij weer problemen met zijn gebit heeft.
Toen we de kooi van Bugs op de grond gezet hadden en de kap van de kooi genomen hadden, kwam Bugs meteen uit zijn kooi en was overactief aan het rondhuppelen en overal aan het kijken. Ook zo vreemd, normaal blijft hij eerst een uur ofzo wachten en komt dan uit zin kooi om eens een kijkje te nemen. Ook volgde hij me nu íedere keer wanneer ik opstond. Het was alsof hij toch iets wilde laten zien of wilde zeggen.
Dus maandag dan maar wéér naar de dierenarts met Bugs. Na heel lang wikken en wegen, observeren en praten met Fresh had ik uiteindelijk met veel pijn in mijn hart besloten om hem eventueel toch in te laten slapen, tenzij de dokter van mening was dat het nog zin heeft om hem te behandelen.
Wat duurde de maandag uiteindelijk lang! We konden pas eind van de middag naar de dierenarts omdat we helaas niet eerder het "kantoor" konden sluiten vanwege de drukte. Om 15:00u. had ik het niet meer en uiteindelijk zijn we om 15:30 richting dierenarts gegaan. Die wandeling naar de dierenarts was zó raar. Als ik er aan terug denk kan ik zo weer huilen.
Gelukkig waren we de eersten bij de dierenarts en konden meteen doorlopen.
De dierenarts was van mening dat Bugs nog een hele goede kans had, het was een kwestie van de etterbult openmaken én weer volpompen met medicijnen. Als over  4 weken de ontsteking nog niet weg is, dan zouden we uiteindelijk beter de beslissing kunnen nemen om Bugs te laten inslapen. Bugs heeft namelijk al die tijd gegeten, is altijd nog actief geweest en hoewel de periodes tussen de bezoeken aan de dierenarts korter worden, is 3 tot 4 maanden voor een konijn een enorme lange periode. Bugs is in mensenjaren omgerekend ruim 82 jaar.
Uit de etterbult kwam etter zo dik als kit!!!! Mét Bugs en een zak vol spuiten met antibiotica konden we helemaal gelukkig weer naar huis. Vrijdag moesten we nog een keer terug komen voor controle en om de kram uit Bugs wang te laten halen.
Onze week verliep vooral stressig vanwege veel werk, moeilijke klanten en klanten die maar niet willen betalen, maar met Bugs ging het gelukkig de hele week enorm goed :D
Donderdag avond kreeg onze hond Shanny ineens diarée. Niets alarmerend, soms heeft ze zomaar ineens een keer diarée en is de volgende dag alles weer in orde. Dat was nu ook het geval dachten we op vrijdag toen we de eerste ronde met Shanny liepen en ze moest poepen. Maar 10 minuten later spóót het eruit! "Geen paniek, we hebben nog medicijnen die we kunnen gebruiken en voor de zekerheid maar weer rijst met kip voeren " dachten we. Toen we thuiskwamen dronk Shanny wat water wat ze vervolgens meteen weer uitkotste. Tien minuten later moest ze wéér poepen en deze keer was het bruinig water met wat bloed er in. Ook dit was niet super alarmerend omdat het vaak gebeurt dat als een hond diarée heeft dat er bloed meekomt omdat de darmen heel gevoelig zijn en heel snel kleine wondjes krijgen door diarée. Omdat we met Bugs toch naar de dierenarts moesten namen we Shanny voor de zekerheid mee.
Nadat de dierenarts Bugs behandeld had was Shanny aan de beurt. Omdat ze de avond ervoor voor het laatst gedronken had, kreeg ze een infuus onder de huid om vocht toe te dienen, daarin ging ook meteen een middel om de diarée en het kotsen te stoppen en een dosis vitaminen. De vorige keer dat Shanny ziek was had dit ook direkt geholpen, dus zou dat nu ook zo zijn DACHTEN we.
We waren nog niet eens buiten of Shanny moest alwéér rood water poepen. En op straat ook nog een keer.
's avonds had Shanny zo een dorst dat we een half kopje water hadden gegeven. dat kwam er binnen 10 minuten weer uit van voren en van achteren. Toen begonnen we ons zorgen te maken, omdat het middel tegen kotsen en diarée zo te zien niet had aangeslagen. Meteen de dierenarts gebeld. Hij meende dat we nog tot morgen konden wachten en dan weer bij hem konden komen. Mocht het erger worden konden we weer bellen. Nog geen uur later moest Shanny wéér kotsen. Dit keer zag het kots eruit alsof er bloed in zat, dus metéén weer de dierenarts gebeld. Hij maakte zich nu ook zorgen en verwees ons door naar de nooddienst van de dierenkliniek omdat er een aantal bloedonderzoeken gemaakt moesten worden die hij zelf niet kon doen in zijn praktijk. Het kotsen van bloed kon er namelijk op duiden dat ze misschien gif had gegeten.
De dierenkliniek is helemaal aan de andere kant van de stad, dus metro of taxi waren geen optie. Gelukkig wilde de stiefvader van Fresh komen om ons te brengen. Uiteindelijk waren we om half 12 's avonds in de dierenkliniek. Het bleek dat Shanny totaal uitgedroogd was, we hadden ook echt niet langer moeten wachten. Daarom moest ze daar ook daar  blijven. Dit was best wel schrikken omdat Shanny een hond "met gebruiksaanwijzing" is; ze heeft angst voor vreemde mensen en begint meteen te blaffen en te grommen zodra een vreemde tegen haar begint te praten of probeert te aaien. Alle "nieuwe" mensen die bij ons komen moeten we ook altijd meteen zeggen dat ze de hond totaal moeten negeren en niets moeten proberen.
 Ze had een infuus direkt in de ader nodig om langzaam aan haar vochtgehalte weer op pijl te laten komen, omdat het lichaam niet in één keer zoveel vocht kan opnemen als ze nodig had. Op de röntgenopname die is gemaakt waren gelukkig geen schokkende dingen te zien, en ook de bloedwaarden waren in orde. Er was een klein verhoogd aantal witte bloedlichaampjes wat op een lichte onsteking duidt. Die arme Shanny was zó klaar met de wereld dat ze alles liet gebeuren en zich heel verbaasd door een vreemde aan de lijn liet meevoeren. Die laatste zielige en verwarde blik die ze naar ons wierp sneed door merg en been en zal ik ook niet meer vergeten. Het ergste voor ons was dat we niet eens konden bellen om te vragen hoe het met Shanny zou zijn de volgende dag, omdat er geen personeel is om ook nog eens telefoontjes te beantwoorden. Als er iets ernstigs zou zijn dan zou de dierenkliniek ons bellen. Maandag om half 9 zouden we de eersten zijn had de dokter gezegd.
Uiteindelijk waren we tussen 1 uur en half 2 's nachst weer thuis. Zonder Shanny... dat was vreemd, allebei dachten we dat we Shanny iedere keer hoorden. Naar bed gaan was vreemd, omdat die laatste ronde met de hond ontbrak.
De volgende ochtend was de schrik in de eerste instantie groot toen de dierenkliniek belde. Maar alles was in orde met Shanny, de dokter vertelde dat met Shanny alles goed ging, dat ze neit meer gekotst had en hij wilde zich nog verontschuldigen dat alles zo chaotisch verlopen was. Toen wij er namelijk waren waren zijn er plotseling nog 2 noodgevallen binnengekomen waar hij zich ook nog om moest kommeren.
Het was zo vréémd zonder Shanny; iedere keer als er aan de deur gebeld werd misten we haar geblaf die ons normaal gek maakt; toen we terug kwamen van boodschappen doen maakte Fresh de deur open en deed automatisch een stap opzij voor Shanny die normaal naar buiten stormt, en nu was ze daar niet. Iedere keer als de telefoon ging waren we bang dat het slecht nieuws over Shanny was...
Helaas konden we Shanny maandag nog niet ophalen. Ze had niet meer gekotst, maar haar ontlasting was nog niet helemaal in orde. Uiteindelijk konden we haar vandaag ophalen. Ze was totaal van de wereld toen ze naar ons toe gebracht werd, had niet echt door wat er gebeurde. Thuis heeft nog een tijdje geduurd voordat ze door had dat ze weer thuis was. Alles is nu in orde met Shanny, ze is alleen erg zwak en erg moe en heeft super honger. Helaas mag ze nog niet normaal eten; ze krijgt rijst met gekookte kipfilet en dan meerdere malen kleine porties. Vrijdag heeft ze nog één afspraak voor controle. Duur geintje trouwens zo'n dierenkliniek...

Doet ie 't of doet ie 't niet?

Ik heb altijd verkondigd dat onze kater Pugsley niet in staat is muizen en vogels te vangen. Toen hij nog in Holland met me woonde is hij dan ook nooit thuis gekomen met een vogel of een muis in zijn bek, iets waar ik altijd erg blij om was.
Ik heb hem vaak in de tuin geobserveerd hoe hij probéérde om een vogel te vangen, maar helaas, Pugsley was altijd véél te langzaam. De vogel was al gevlogen op het moment dat Pugsley aankwam.  Is ook niet vreemd, aangezien hij een echte dikke vette luie kater is. Hij is liever lui dan moe. Hij wil eigenlijk alleen naar buiten om zijn behoefte te doen, en als het de tijd van het jaar is om wijfjes te jagen, dat terwijl hij gecastreerd is.
Tot afgelopen nacht...
Fresh is toen met onze hond Shanny kort naar buiten gegaan omdat ze moest plassen. Vaak zit Pugsley om dat tijdstip in de buurt van de huisdeut te wachten tot we hem binnen laten. Zo ook deze keer. Maar deze keer was het een béétje anders. Normaal wacht pugsley tot Shanny "klaar" is en gaat iedereen gemeenschappelijk naar boven. Nu niet, nu is Pugsley in 1 keer naar boven "geschoten".
Ik zat boven aan mijn pc en hoorde Pugsley binnekomen maar schonk niet echt aandacht aan hem. Tot ik ineens hoorde hoe zijn klauwen in het vloerkleed sloegen. Ik keek op en zag hoe Pugsley voor de bank op de grond lag, maar zag verder niet vreemds, dus dacht ik dat ie aan het spelen was zoals hij wel vaker doet. Wel vond ik het vreemd dat hij niet eerst op het balkon wilde kijken, want dat is eigenlijk zijn vaste ritueel zodra hij binnenkomt. Toen hoorde ik Fresh vanuit de gang van het huis roepen dat ik naar Pugsley moest kijken want er was iets vreemds aan zijn bek. Dus ik knielde naast Pugsley en zag een muis in zijn bek die hij op dat moment liet vallen. De muis rende een stukje weg en Pugsley sloeg haar hard met een klauw en pakte de muis weer op. Snel paktye ik Pugsley beet en hield zijn kop vast in de hoop dat hij de muis liet vallen, wat hij na een paar seconden ook deed. Snel nam Fresh de muis aan haar staart en na gezien te hebben dat de muis (nog)  niet zwaar gewond was liep hij met de muis naar beneden om die op de straat vrij te laten.
Het komische was dat Pugsley niet heeft gezien dat Fresh de muis heeft weggenomen en heeft nog een minuut of 5 naar de muis gezocht. het was een grappig gezicht om te zien hoe Pugsley overal keek en rook, maar de muis niet kon vinden.
Vanaf nu zal ik niet meer zeggen dat Pugsley niet in staat is om muizen of vogels te vangen!

Pilletje erbij????

Afgelopen week hebben mijn ouders een pakketje gestuurd met daarin een bestelling die ik bij ze geplaatst heb. Het was een pakketje vol met pillen; pijnstillers dan wel te verstaan. Mijn  hele kleine voorraad van de huisapotheek die ik nog uit Nederland heb meegenomen was ondertussen op of over datum.  Aangezien medicijnen hier in Duitsland erg duur zijn en je die alleen bij de apotheek kunt krijgen heb ik als een "echte" Duitse zeer "geizig" (gierig) goedkope paracetamolletjes en ibuprofennetjes 200 mg. en 400 mg. besteld.
Mijn moeder is meteen naar de winkel gerend om te hamsteren en heeft vervolgens mijn vader met het pakketje naar het postkantoor 5 km. verderop gestuurd om het pakketje naar mij toe te sturen. In totaal heb ik 300 pillen gekregen, genoeg voor de eerst komende 5 jaar. Ik geloof dat ik maar een handeltje in pillen, poeders en zalfjes ga beginnen hier in Duitsland. Pilletje kopen??? iemand?? :rolleyes Het is trouwens een wonder dat een pakketje naar Berlijn met poststempel Amsterdam op het vliegveld van Frankfurt niet door de douane is geopend, want het was duidelijk te voelen dat er pillen in zaten :p
Gelukkig zijn de pillen op tijd aangekomen, want gisteren heb ik de hele dag in bed gelegen met zware hoofdpijn en een  nek die zo stijf was dat ik helemaal niets meer kon doen, alleen liggen. Vandaag ging het gelukkig al veel beter, ik ben alleen nog erg moe en mijn nek is nog een beetje stijf...

Reageren is weer mogelijk

Tijdelijk is het helaas niet mogelijk om te reageren op mijn blogs. Reageren op mijn blogs is weer mogelijk. Lieve zus, bedankt voor je e-mail, ik wist niet dat de mogelijkheid tot reageren niet meer werkt. Ik heb een blogsoftware update gemaakt 2 weken terug en op de één of andere manier is was daardoor de reactiemogelijkheid uitgeschakeld.

Cerell en Bugs

Zo, de website van Cerell is zover af dat die online staat. Pffff... Wat een moeilijke klant is dat zeg.. Hij wil dingen die óf er verschrikkelijk uitzien, óf onmogelijk zijn, óf er is iets afgesproken, en dan belt ie op of e-mailt dat het toch weer veranderd moet worden, of dat ie iets totaal anders wil als afgesproken. En dan moet je een compromis zien te maken. Helaas wilde hij persé een intro met Flash en ook nog eens achtergrondmuziek op zijn website. twee dingen die ik háát en ook niet professioneel zijn. Maar oké, de klant is koning, hij heef het zo gekregen, hij betaalt tenslotte. Alleen de cover van zijn cd moet nog gemaakt worden, dat zal Fresh komend weekend samen met Cerell doen. De oude website van Cerell (die ik NIET gemaakt heb) staat hier.

Verder maak ik me weer zorgen om Bugs. Het lijkt erop alsof hij minder eet en drinkt. Omdat hij vanwege zijn hoge leeftijd (hij is bijna 9 1/2 jaar) problemen met zijn gebit heeft voer ik hem bij met babyvoeding. Normaal eet hij het in 1 keer op omdat ie daar gek op is. Twee dagen geleden heeft ie zijn babyvoeding helemaal niet aangeraakt, en maar weinig hard voer gegeten. Gisteren heb ik hem voor de zekerheid een andere smaak babyvoeding gegeven, en dat heeft ie niet in 1 keer opgegeten. Pas vanavond was alles op. Ik kijk het nog 1 of 2 dagen aan met eten om te zien of ik me vergist heb en anders maar weer richting dierenarts met hem...