Zo, we zijn alweer een tijdje terug in Berlijn, en sinds we terug zijn was het metéén ook weer razend druk. Wanneer je in een klein familiebedrijf werkt heb je altijd werk, en tijdens onze afwezigheid heeft zich een heleboel werk opgestapeld, dus we konden metéén weer akkeren.
Ook heb ik de laatste onderhandelingen voor mijn mega "minijob" gehad, zodat ik daadwerkelijk op 1 oktober kon beginnen. Het komt erop neer dat ik eerst 5 uur per week werk en dat op basis van 165 euro. Het is weinig, ik weet het, maar eerst genoeg om geen gestress van het "arbeitsamt" te hebben, zodat ik evengoed hier thuis verder helpen kan met de firma. Na de winter worden mijn contracturen waarschijnlijk uitgebreid omdat er dan véél meer te doen is.
Ik kan nu practisch vanuit mijn luie stoel werken; de vakantiewoningen zijn hier in het huis waar ik woon, en de "kantoorwerkzaamheden" kan ik via het internet uitvoeren. Deze werkzaamheden bestaan voornamelijk uit het "veroveren van de Nederlandse markt". Oftewel: het zoeken naar online catalogussen om daar de apaprtementen aan te melden, websites benaderen voor een uitwisseling van links, adverteren en ik heb een heus weblog gemaakt over Berlijn. Degenen onder jullie die interesse hebbn in het adres kunnen me graag een mailtje sturen voor het adres, ik publiceer het hier niet omdat ik graag mijn "werk" en privé gescheiden wil houden. Het eerste wat mijn nieuwe werkgever heeft gedaan is namelijk mijn naam "googelen", heel logisch natuurlijk, ik ben zelf ook zo, maar ik ben er toch ook wel van geschrokken. Er is veel te vinden van mij wanneer je op Liekie zoekt in Google.
Vandaag heb ik samen met mijn werkgever, de beste man, voor de eerste keer een gast ontvangen die een éénkamer appartement bij ons geboekt heeft. De gast is een Franse vrouw die in Theheran (Iran) woont en werkt en haar dochter en kleindochter die hier in Berlijn leven komt bezoeken. Deze vrouw was zoals de Duitsers zegger "er erg goed op" , alhoewel ze al meer dan een etmaal onderweg was. Ze had heel veel te vertellen over de situatie zoals die nu in Iraan is, die is verschrikkelijk gespannen. We hadden moeite om weg te komen bij deze vrouw, omdat haar verhalen erg interessant zijn.
De volgende aankomst zal als het goed is aanstaande zondag zijn en die ga ik zelfstandig doen.
vrijdag 12 oktober 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten