Sinds afgelopen zomer doe ik de boekings aanvragen voor de appartementen die mijn werkgever aan toeristen verhuurt. Hierdoor heb ik eindelijk mijn Mini Job op basis van 165,00 Euro kunnen inwisselen voor een vast contract. Hierdoor kon ik me eindelijk bij het Arbeitsagentur afmelden.
En wel net op tijd, omdat ik opeens weer werd bestookt met brieven waarin ik de opdracht kreeg om me verplicht voor te stellen bij bepaalde bedrijven in de hoop dat deze mij voor 40 uur in de week zouden aanstellen.
Ja doei! Ik wil best werken, maar 40 uur in de week in ploegendienst gaat nog steeds niet (hoe graag ik ook zou willen), omdat ik dat lichaamlijk en geestelijk gewoon niet aan kan. Ik had ook aangegeven bij mijn aanmelding dat ik niet meer als 26 uur per week kan werken wegens gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid. Dat is destijds allemaal braaf genoteerd, maar er is uiteindelijk nooit gevraagd naar documenten van arbeidsongeschiktheid of naar een "Gutachten" van een arts.
Ook kwam er een brief van mijn "Sachbearbeiter" of ik mij bij hem wilde melden om over mijn "zoektocht naar werk" te praten.
Eh.... zoektocht naar werk? Ik had me toch bij hem gemeld op het moment dat ik met mijn Mini Job had gevonden en was daardoor toch officieel niet meer als werkeloos geregistreerd? Hij had me zelf gezegd dat ik geen stress meer hoefde te verwachten, en dan dat! Nouja, maakt niet uit, ik had net mijn nieuwe volwaardige contract gekregen, dus ik moest me zo-wie-zo bij de Arbeitsagentur melden en een kopie van mijn nieuwe contract afgeven zodat ik me eindelijk kon afmelden.
Zo gezegd zo gedaan, ik ben de volgende dag met Fresh naar het Jobcenter in Wilmersdorf gegaan. En echt, dat is altijd weer een belevenis. Om 8 uur opent het Jobcenter, en aangezien de werkeloosheid in Berlijn nog steeds heel groot is, is het er altijd erg druk en moet je echt al vroeg voor de deur staan om als eerste een nummertje te mogen trekken. Ik moet altijd wel erg lachen als we daar aankomen, omdat het is alsof je in de rij staat voor kaarten van een U2 concert. Er staat altijd een man of 80 voor de deur te dringen. Als om 8 de deur door de beveiliging wordt geopend, is het zaak om je zo snel mogelijk naar binnen te dringen en de trap op te rennen richting nummertjes automaat. Als je een half uur later komt is de kans groot dat je gewoon 2 uur moet wachten voordat je aan de beurt bent.
Afijn, we waren vrij snel aan de beurt, en toen ik mijn contract afgaf, vroeg ik de medewerker die ons er woord stond of ik nog naar mijn "Sachbearbeiter" moest om mijn "zoektocht naar werk" te bespreken, zoals hij in zijn brief schreef. Voor de zekerheid belde de medewerker mijn "Sachbearbeiter" om dit na te vragen, en tot mijn opluchting was dit niet nodig. Achteraf bleek dus, dat deze bespreking over mijn "zoektocht naar werk" mijn "Eingliederungsvereinbarung" zou zijn, oftewel ze hadden voor mij te dwingen een contract te ondertekenen voor de beruchte "1 Euro Job"!
Voor degenen die dit niet kennen: de 1 Euro Job is een "Maßnahme" van de Arbeitsagentur ter bevordering van het vinden van werk. Je wordt verplicht iedere dag te gaan werken voor het lachwekkende bedrag van 1 Euro per uur, zeg maar een soort van reïntegratieplan, maar dan meer in de zin van werkelozen treiteren. Als deze Euro Job dan ook nog echt werk zou zijn of een opstap zou zijn naar echt werk... Ik vind het tellen van auto's, papiertjes prikken in het park of het poetsen van trappenhuizen niet echt een opstap naar werk.
Ineens begint het Jobcenter mensen met een Mini Job ook lastig te vallen met de "Eingliederungsvereinbarung". Voorheen lieten ze je met rust als je een Mini Job had, ookal is die op basis van 165,00 Euro, want je was officieel niet meer geregistreerd als werkeloos. Nu het slechter met de economie gaat, vallen ze ook ineens degenen met een Mini Job lastig. Ik was niet de enige met een Mini Job die een "Eingliederungsvereinbarung" ondertekenen moest. Alleen ik had het geluk dat mijn Mini Job me na een jaar een normaal contract opleverde; dat mijn werkgever mij meer geld kon betalen. Helaas zijn veel kleine werkgevers niet in staat een volledig loon te betalen. Hoewel ook veel werkgevers misbruik maken van de wet die het voor een "Hartz IV Empfänger" (iemand die in de bijstand zit) mogelijk maakt een klein inkomen naast de bijstand te verdienen. Ik heb gemerkt tijdens het zoeken naar werk, dat vele wergevers alleen op basis van Mini Jobs werken en dan ook nog verlangen dat je voor die 400 Euro bruto in de maand meer dan 20 uur in de week werkt.
Ik kan boeken vol schrijven over de misstanden en problemen met het Jobcenter/ Arbeitsagentur. Niet alleen ik had/ heb problemen, maar ook veel vrienden van ons. Mijn problemen zijn eigenlijk relatief klein, alhoewel ik door een wel hele groffe fout (nalatigheid) van een van de "Sachbearbeiter" een flinke som geld kan gaan terug betalen, maar dat is weer een heel ander verhaal. Probleem en feit is dat veel medewerkers van de Arbeitsagentur vaak geen flauw benul hebben van de precieze regels en wetten of van wetswijzigingen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
De broer van 1 van onze medewerkers (en tevens de zoon van een medewerkster, wij doen aan familiebedrijf) heeft ook zo'n 1 euro job. In feite is het slechts 65 cent, want je moet natuurlijk wel netjes loonbelasting betalen over die ene euro. Daarvoor moet hij 45 minuten met de trein, en het treinkaartje is duurder dan wat hij per dag verdient. Gelukkig heeft hij dát kunnen aanvechten en krijgt hij nu reiskosten. Het probleem is dat het nutteloos werk is, en dat niemand er nuttige ervaring mee opdoet of een echte baan vindt. Het gaat om de statistieken: hij is niet meer als werkloos gemeld en dat is mooi voor het Arbeitsamt: ze hebben zogenaamd iemand aan werk geholpen. Schouderklopje!
Dat van die Minijob kennen wij ook van de andere kant: hoeveel mensen niet proberen of ze meer zwart mogen verdienen. Nee dus, daar beginnen wij niet aan. Stel je voor dat er een ongeluk gebeurt en offcieel werkte die persoon die dag niet. Wij nemen mensen aan op Minijob basis, omdat de vraag naar personeel sterk wisselt. De ene dag zit je hotel vol, de andere dag ben je leeg. En wat moet ik dan met al dat personeel. Mijn 2 poetsdames hebben een gezin, onze technische dienst heeft 's avonds een eigen kroeg en ons hulpje voor de feestdagen zit nog op school. Die willen allemaal helemaal niet zoveel werken, ik moet al smeken/dreigen/huilen/aardig doen om iedereen zo ver te krijgen dat ze de komende weken veel komen.
Hoog tijd dat in Duitsland ook een minimum loon wordt ingevoerd. Ze moeten zich schamen om mensen zo te laten werken. Fulltime en dan niet eens kunnen rondkomen en naar bijv. de voedselbank moeten. Zijn ze nou helemaal dat stelletje....
@ Natascha:
Met mijn mini job op basis van 165,00 Euro was ik officieel ook niet meer werkeloos en werd dus niet meegenomen in de statistieken. Neemt niet weg dat ik evengoed bijna gedwongen werd een 1 Euro job "aan te nemen".
Het feit dat de zoon van jullie medewerker moest AANVECHTEN dat zijn treinkaartje duurder was dan at hij per dag verdient en pas toen reiskostenvergoeding kreeg, zegt heel erg veel over de werkwijze van de Arbeitsagentur en de manier waarop deze haar "clienten" behandelt.
Veel kleinere bedrijven kunnen zich ook helemaal geen voltijd personeel veroorloven omdat de loonkosten te hoog zijn. Dat zie ik bij mijn schoonvader ook. Feit is echter dat helaas veel grote bedrijven die zich dat wel kunnen veroorloven misbruik maken van deze wet, in ieder geval, hier in Berlijn.
Ja en dat van die andere kant dat veel mensen graag zwart willen verdienen is omdat ze door de Arbeitsagentur best wel veel worden gekort op ALG II als ze officieel bijverdienen. Dan komt het erop neer dat ze vaak veel uren werken (in Berlijn vaak meer als 20 uur in de week) voor maar een klein beetje extra inkomen.
@Hette:
Ik predik ook een minimum loon in Duitsland. Ik vind het ook een schande dat veel mensen zich kapot werken en niet eens rond kunnen komen. Zeker nu veel bedrijven hun personeel gedwongen hebben een contract met arbeidstijdsverkorting te ondertekenen.
De keerzijde is ook weer dat veel kleine familie bedrijfjes kunnen inpakken wanneer een minimum loon wordt ingevoerd...
@Liekie, in bijna alle Europese landen is een minimumloon en daar zijn nog steeds een heleboel kleine familiebedrijfjes. Er is altijd wel een mouw aan te passen denk ik dan. Want de situatie zoals die nu in Duitsland is, is een 'rijk' land niet waardig.
@ Hette:
de omschakeling zal eerder de genadeklap zijn.
De staat zal deze bedrijfjes moeten ondersteunen, iets wat zowiezo nu al te weinig gebeurd.... De kleine bedrijfjes worden als kippen helemaal kaalgeplukt.
Jij hebt pech met je 165-job, hier in Beieren mag men op een minijob 400 euro NETTO verdienen (en dus niet bruto, zoals jij schrijft).
Overigens: wij betalen ons personeel al volgens de Beierse horeca-CAO (Tarifvertrag). Wij weigeren ons personeel uit te buiten, dan helpen ze je ook niet uit de brand op zon- en feestdagen en kan je gaan lopen opletten of ze niks van je jatten. We hebben met de feestdagen gezien wat ons personeel waard is, en overwegen er zelfs 1 of 2 een midi-job (400-800 euro) aan te gaan bieden, als opstapje naar uiteindelijk fulltime in de toekomst.
Alle argementen om geen minimumloon in Duitsland in te voeren zijn een schande. Mensen die daar tégen zijn zouden hun ogen uit hun kop moeten schamen. Als je geen geld hebt om je personeel fatsoenlijk te betalen, moet je stoppen met je "familiebedrijfje", dan doe je dus iets wat niet genoeg opbrengt of je loopt zélf niet hard genoeg. Zelf in een BMW rijden en je personeel 2 euro per uur betalen, dat soort situaties.
Ik eet nog liever zelf niet dan te besparen op personeelskosten. Aan het eind van de maand zitten er wel 5 gezinnen op mijn overschrijving te wachten. Alle medewerkers zijn zó blij met de extra uren van deze week en weten allemaal al precies wat voor moois ze daarvan gaan kopen. Er is een medewerkster die het zo krap heeft thuis dat ze dolblij is dat ze aan het eind van de avond het overgebleven wild van het kerstdiner mee naar huis mag nemen, want haar kinderen hebben nog nooit wild gegeten omdat ze daar geen geld voor heeft. Dan breekt je hart toch? En die zou ik dan minder dan het CAO-loon gaan betalen? Dacht het niet!
@ Natascha:
Per Bundesland zijn de regels weer verschillend. Hier in Berlijn is dus die 400 Euro Brutto en blijft er onder de streep ca. 322,00 Euro over.
Ik heb een 165 Euro job aangenomen omdat ik rustig op eigen gelegenheid wilde zoeken naar een voor mij passende baan (die ik heb gevonden :) zoals ik al schreef bij de werkgever waar ik op basis van Mini Job ben begonnen) zonder het gestress en vooral het gekleineer van de Arbeitsagentur. Bij een Mini Job op basis van 165 Euro hoeft de werkgever niet de sociale lasten af te dragen, dat doet de Arbeitsagentur (ook weer zo'n rare maas in de wet).
Ik vind de argumenten om geen minimumloon in te voeren ook schandalig. En CAO's zijn er niets voor niets. Wanneer je goed bent voor je personeel zijn ze ook bereid voor je te werken.
Wat wel een feit is, hier in Berlijn (het arme Oosten van Duitsland) zijn veel kleine familiebedrijfjes die het hoofd nauwelijks boven water kunnen houden omdat ze kaal worden geplukt door Finanzamt, Krankenkasse en de Renteversicherung. Hier rijden de bazen van deze familiebedrijfjes echt niet rond met een dikke BMW onder hun kont. Eerder in een gammele, oude VW bus die met geluk een gele Plakette voor de Umwelt Zone hier in Berlijn heeft gekregen, wat betekent dat ze vanaf 2010 met de voor hun bedrijf o zo belangrijke auto de stad niet meer in kunnen om hun werk te doen.
Zouden deze familiebedrijfjes ophouden te bestaan zouden er in 1 klap weer een heleboel werkelozen bij zijn.
Veel kleine bedrijfjes zijn trouwens gestart met "hulp" van de Arbeitsagentur omdat deze mensen voorheen ALG II (Hartz IV) ontvingen.
Mijn vriend werkt ook in een familiebedrijf (Schädlingbekämpfung), en ook voor zijn stiefvader is het heel moeilijk het hoofd boven water te houden. Mijn stiefschoonvader rent echt wel hard genoeg. Hij werkt 7 dagen per week 12 uur per dag in en om Berlijn, dan nog thuis planningen maken, klanten bellen om afspraken te maken, Mängelberichte dikteren en andere bijkomende administratie.
Opdrachten zijn er genoeg, Berlijn is vol ratten, muizen en ander ongedierte. Wat echter ook de das om doet, is dat A. de klanten slecht en heel laat betalen, B. er veel concurrentie is van schoonmaakbedrijven die naast het poetsen van kantoren en trappenhuizen nog even "rattenvanger spelen". Deze bedrijven werken als Schädlingsbekämpfer ver beneden de kostprijs van materiaal en manuren. Met hun manier van werken en de veel te lage prijzen maken zij de markt kapot. Hierdoor wordt mijn schoonvader gedwongen zijn prijzen niet te hoog inzetten omdat hij anders goede klanten verliest, wat helaas al enige keren is gebeurd.
Een reactie posten